Ghost's are'nt real monster are ll Dexter

Met een klein grijsje liep de zwarte reu door wat veel gezegd werd 'Haunted' begraaf plaats, Rune was vast een van de wenige die dit wel een leuke plek vond maar het leukste vond hij het idee dat diep onder de grond dode mensen lagen te verrotten het gaf hem zoon goed gevoel dode mensen die gedumpt werden in de grond net zoals ze hem hadden gedumpt laat ze verrotten, hem laten vechten ze hadden echt veel lef die mensen? nee het waren meer monsters stuk voor stuk tuig die je niet kon vertrouwen die huishonden waren vast ook gebrain washed ofzo, Rustig liep de zwarte reu veder tot een geur zijn neus binnen drong Rune stopte simpel met lopen en draaide met zijn oren hij was niet bang hij was een grote sterke hond die aardig kon vechten en niet te vergeten zijn koppie er bij had, Het duurde niet lang voordat een hond in zijn gezichts beeld verscheen hij herkende de hond wel 'Hey deken!' een grijns vromde rond de lippen van de hond 'Oops ik bedoelde deurmatje' hij greens weer 'Dexie'

dexxxxxtttteerrr

'Je gaat eraan, dat weet je' grauwde de huskey terug Rune begon alleen maar mee te grijzen 'Ow ow vind je de nicknames niet leuk? awww ik had er nog zoon mijn best op gedaan!' Rune peste hem een beetje ach zo zat hij gewoon in elkaar plus Dexter kon wel tegen een grapje of hij was gewoon zoon grote crybaby nah vast niet Dexter was echt zoon hond waar je iets mee kon hij was nuttig, 'Wat brengt jou hier, anyways?'vroeg hij vervolgens, Rune haalde zijn shouders op 'De dood in me opnemen?' ja hij kon wel de echte reden vertellen maar dat boeide Dexie vast niet plus was hij hier deed was niet belangrijk maar hem...wat deed hij hier eigenlijk? 'En jij Dexie? je weet dat de hondenpark de andere kant op is he?' hij gaf de hond een knipoog, oh wat hield hij ervan andere te pesten.

''Ja, dat weet ik, maar alsof ik zin heb om tussen die Banddragers te lopen''antwoordde hij met neutrale stem. ''Oh, trouwens. Het is Dexter, niet Dexie''grauwde hij er vlug achterna en gaf hem een kwaade blik, Rune knikte maar kon het niet laten om te grijzen 'Tis maar een grapje dexer dat weetje je zelf ook toch wel' blafde hij grinnikend, 'Ik vind het honden park ook zoon verschrikkelijke plek veel te veel... monsters' het laaste kwam er erg spottend uit, Mensen nee monsters zo als hij ze noemde hij zal nooit vergeten wat ze hem allemaal aan hadden gedaan wat voor leed te hem gebracht hadden daarom was dit een van zijn favorite plek, De gedachten van dode mensen die diep onder te grond in houten kisten aan het weg rotten waren maakte hem altijd rustig veel honden vinden dit een creepy een spooky place maar hij? vond het best fijn hier 'Zeg Dexter hoe gaat het eigenlijk met je?'vroeg hij vervolegns maar ja hij had wel zin in een gesprekje why the hell not?.

'Prima, prima'beantwoorde hij de vraag knikkend, Rune greens en knikte. ''Mooi zo'' lachte hij in de richting van de husky.'For how it is'gooide de Husky er achterna Rune grinnikte en schudde zijn kop 'Je bent toch geen stomme dingen aan het doen he dexer?'' lachte hij wat plagend. Al ging Rune daar niet van uit Dexter was een slimme hond erg nuttig ook, hij was een van de weinige hoden waar Rune iets in zag. 'En jij?' vroeg de reu hem vervolgens. Rune haalde zijn shouders op ''Zijn gangetje''antwoorde hij simpel, de zwarte reu deed een stap dichter naar de husky toe en keek hem strak aan. 'Maarre Dexter''begon hij rustig ''Zeg een wat vind jij van....Gizmo en Keegan?'' Rune's stem klonk uiters serieus, Dit was ook een serieuze vraag. voor hem dan het was belangrijk voor hem te weten wat de andere honden wel niet van de ''leiders'' vonden. heel belangrijk zelfs.