Character sheet Age: 3 years Breed: American Staffordshire Terrier Partner: Kill it, dig it up, kill it again.
Onderwerp: My heart is a ghost town zo jan 31, 2016 8:15 pm
De oude begraafplaats van de mensen was een plaats waar niet veel honden zich waagden. Maar dat was het hem nou juist, want de honden die hier wel kwamen waren geen huishondjes die hun dag vulden met warme mandjes en koekjes. Nee, het waren de honden die gewend waren aan het buitenleven, die niet zo heel snel bang waren en een beetje zelfstandig waren door dit harde wereldje. Gizmo had zich naast één van de graven neergezet. Het boeide hem niks dat hij er half opzat, alleen mensen zouden nu moord en brand gaan gillen als ze zagen dat een ordinaire hond als hij op één van hun dierbare was gaan zitten. De reu grinnikte in zichzelf en liet zijn ogen de omgeving afspeuren, koud als altijd waren ze. En toen bleven ze hangen op een bewegend iets, niet zo ver bij hem vandaan.
Character sheet Age: 3 years Breed: Border Collie Partner: Luv the bootyyy
Onderwerp: Re: My heart is a ghost town zo jan 31, 2016 8:38 pm
De zwart-witte teef was uit het kamp vertrokken al een tijd geleden. Ze was eerst gaan rondlopen, hopend dat ze eten zou vinden. Gebeurde niet, dus toen kwam ze hier uit. Er was geen mens of levend iets te zien. Alleen dode mensen, maar die lagen onder de grond wist ze. Soms was hier een mens te zien die zat te janken, nu echter niet. Ze kwam aan bij de plek en keek om zich heen. Stenen staken uit de grond om een persoon aan te geven. Heel erg haar best om netjes te zijn op deze plek deed ze niet, eigenlijk helemaal niet haar best. Als familie van haar zou overlijden natuurlijk wel, maar die mensen hadden nooit wat goeds voor haar gedaan. Waarom iets terug doen? Al snel liep ze door een rij van verschillende grafstenen. Ze moest wel toegeven dat er een rare sfeer was hier. Er was niemand en er was een een stilte die haar zelf bijna het graf in liet lopen. Zodra er een bruine vacht opviel keek ze echter op en stapte om zo'n grote steen heen zodat ze de ander kon zien. Gizmo zat daar en hij leek wel lekker te zitten zo. Zijn kille ogen stonden op haar, dus ze kreeg een grijns op haar gezicht. "Waarom zo boos Gizmo?", zei ze met de pesterige toon in haar stem.
Onderwerp: My heart is a ghost town 
zo jan 31, 2016 8:15 pm